මේක මට ලැබුණෙ මාත් එක්ක එකට වැඩ කරන මිත්‍රයෙකුගෙන්. ඒක ඒ මිත්‍රයා විශ්ව විද්‍යාලෙදි රැග් එක කන කාලෙ කියන්න දුන්න කවි වගයක් ලියාගත්තු කොළයක්. එහි ඇති සමහර කවි වල තියෙන නිර්මාණශීලී බව නිසාම පමණක් ඉදිරිපත් කරමි. වචන පිළිබද සමාවන්න.
සෙත් සිරි දෙන මහ ගුණ මුහුදා නන්
------------------------------------------------------------------------
...වතු හුර්ණනාව...
(වඩිහිටියන්ට වඩා සුදුසුයි)
මෙම කවි පෙළ 1970 දශකයේ බිහිවී ඇති බවට විශ්වාස කරන අතර, මෙය ඉතා මෑතකදී නැසීගිය එක්තරා ප්‍රභූ වරයකුගේ පුද්ගලික ලිපි එකතුවකින් සොයාගන්නා ලද අතර අපි එය මෙසේ ප්‍රසිද්ධ කරමු.
හුත්තේ ආකාර ය
බැලුමට භයංකාර ය
ලොම් ගස් වකාර ය
අපායට එය කැපූ පාර ය
කය නම් අසාර ය
පක නම් භයංකාර ය
හුකනව දිවා රැ ය
කියමි හුතු ගුණ අලංකාර ය
සමන් මල් ඉ ත්තක
සුදු අරලිය ව ත්තක
සුදු සඳුන් පො ත්තක
සුවඳ විහිදේ නැවුම් හු ත්තක
හුකන කළට මොකද හිතේ
තව හුකවා ගන්න හිතේ
වදන කළට මොකද හිතේ
හුකාපු පක කන්න හිතේ
ගෑනු ළමයින් ගේ
පහළින් තියෙන බිං ගේ
දැක පුරුෂ ලිං ගේ
ගැස්සි ගැස්සී ඉහළ නැං ගේ
රෝස මල වා ගේ
පියකරු කකුල් ඈ ගේ
දකින විට මා ගේ
පයිය දික් වී පයට පෑ ගේ
සුදු අරලිය ව ත්තක
සුදු සඳුන් පො ත්තක
සුවඳ විහිදේ නැවුම් හු ත්තක
හුකන කළට මොකද හිතේ
තව හුකවා ගන්න හිතේ
වදන කළට මොකද හිතේ
හුකාපු පක කන්න හිතේ
ගෑනු ළමයින් ගේ
පහළින් තියෙන බිං ගේ
දැක පුරුෂ ලිං ගේ
ගැස්සි ගැස්සී ඉහළ නැං ගේ
රෝස මල වා ගේ
පියකරු කකුල් ඈ ගේ
දකින විට මා ගේ
පයිය දික් වී පයට පෑ ගේ
සත් හට වන බව දුකට වෙදා නන්
පිත්තමකට ඔබෙ සිත යෙදුවා නන්
මත්තට මුළු දිවියම අවදා නන්
ලිප ගිණි මොළවන තෙක් දිය සැලි යේ
සැපයක් යැයි කකුළුවා දිය කෙළි යේ
පිත්තම තිබුණත් කට මෙන් බලි යේ
කොච්චර එබුවත් ඇට දෙක එළි යේ
විකසිත මුවකමල පැහැබර ළඳුනි තොප
පුක තිබු තැනක් වේනම් මෙතරම්ම සැප
හුකනට ලැබුණොතින් තොප රසඟද සිප
පකකට ලැබේවිද මෙතරම් අමර සැප
රත්තරං නොවේ නෑනෝ කීවේ ඇත් ත
රත්තරනින් සෑදුවද තීගේ ඔය හුත් ත
හුකන්නට මොකද ඔතරම් අකමැත් ත
කකුල්වත් ගහමු ලිකු වෙනකම් හුත් ත
කුරුඳු වතු පැත් තේ
ලොකු ලොකු හුතුය ඇත් තේ
ඒත් මට නැත් තේ
අනේ හුත්තේ මහන් තත් තේ
ගල්කිස්ස පැත් තේ
ලොකු ලොකු හුතුය ඇත් තේ
පිම්බී රතට ඇත් තේ
අනේ හුතු අල මයිල් නැත් තේ
කෙල්ලන් තමන් හු තූ
මල් යැයි සිතා පරස තු
නොකරයි අනුන් ස තූ
මහෙව් හුතු කළ යුතුය ජනස තු
සුදු මෙනෙවියන් ස තූ
හොඳින් පිම්බෙන ලොකු හු තූ
ජනසතු කළොත් ම තූ
අතේනොගසාමි මම මෙයින් ම තූ
අයියේ එදා නුඹ මා අරගෙන කර ට
උරා දෙතොල හා තන මිරිකා තද ට
දෙකකුල් පළල් කර අරිනා විට යට ට
පයියේ තරම දැනුනේ නම් එදයි ම ට
ගඟක් බොරවේද බොල් පිණි බෑවා ට
ලිඳක් බොරවේද බල්ලෙක් ලේවා ට
මලක් පර වේද බිඟු රොන් ගත්තා ට
කෙල්ලන් බඩ වේද අපි ගල් කැපුවා ට
